In de tweede helft van de 19e eeuw trok de monnik Sebastianus Wyart vanuit Frankrijk naar Nederland om een nieuw onderkomen te zoeken voor de kloosterorde. In Berkel-Enschot vond hij een stuk heide, een schaapskooi en enkele hoeven, die eigendom waren geweest van koning
Willem II. Een perfecte plek voor de orde, alleen wilde op de schrale heidegrond niet veel groeien, dus besloten de monniken bier te brouwen.
In 2015 zijn de monniken met hun tijd meegegaan. Er worden rondleidingen gegeven, in de schaapskooi is een proeverij gevestigd, in de abdij zijn kamers te huur.
Een groep die een rondleiding krijgt, is mijn team. Onder de poort van de brouwerij vertelt een gids ons over de geschiedenis van de abdij. Benedictus staat tegen de gevel en luistert mee, het ruikt er zoet naar bier en gist en op de binnenplaats staat een oude brandweerwagen, want de abdij is zelfvoorzienend.
We lopen langs de ketels, langs de bakkerij, langs de brandweerwagen. Ik maak een foto voor mijn vader en app die naar hem en krijg meteen een reactie:
Berkel-Enschot, daar heeft mama nog gewerkt. 1971. Op de administratie. Ze was een van de eerste vrouwen die daar mochten werken, daarvoor alleen mannen.
En ineens is het een ander bezoek en kan ik me niet meer zo goed concentreren op het verhaal van de gids.
Ik vertel hem over mijn moeder en hij zegt dat ik in de winkel moet kijken naar een fotoboek van de brouwerij. Als ik later door het boek blader, stuit ik op een foto van een groepje vrouwen in sportkleding, begin jaren zeventig. Het onderschrift luidt:
Op het kantoor van de brouwerij vonden steeds meer vrouwen een baan. Het werden er zoveel dat vrijwel een compleet damesvoetbalteam kon worden geformeerd. Het elftal werd gecompleteerd met partners van het mannelijk personeel.
Een van de vrouwen steekt boven de anderen uit. Ze heeft kort donker haar en een gezicht dat me aan mijn eigen gezicht doet denken.
En ik denk dat ze dat is.
Ik app een foto van de foto naar mijn vader. Hij geeft drie goede redenen waarom ze het niet kan zijn: er werkten toen maar enkele vrouwen, ze was zwanger, hij heeft haar nog nooit zien voetballen.
Ik twijfel.
Ik laat het boek open op de kast liggen, de bladzijde van de foto boven en drink bier met mijn collega’s. Het smaakt perfect.