Je leest soms wat je wilt lezen, of dat er nou staat of niet.
De Duizenddraadsteeg in Leiden.
De Steeg van Duizend Draden.
Ik vond hem op een oude kaart en besloot dat de lakenhandelaar uit Verschoppelingen dáár moest wonen. Het zal misschien niemand anders opvallen, maar ik hou van zulke details.
Toen ik de naam voor de tweede keer las, bleek er iets anders te staan.
De Duizendraadsteeg. Mijn hersenen hadden de dubbele d helemaal verzonnen.
Ik wil me graag aan de feiten houden als dat mogelijk is, dus ik schrapte de tweede d.
De redacteur, die in Leiden woont, stelde echter voor om het toch met dubbel d te schrijven. Zo heet de steeg namelijk tegenwoordig nog.
Geen probleem. Duizenddraad, dus. Dubbel d.
Een tijd terug stuurde ze me een artikel uit het Leidsch Dagblad. Het gaat over de Duizenddraadsteeg en over die dubbele d. Er wordt een verklaring gegeven voor het ontbreken van de d op oude kaarten.
Echt uitleggen kan ik het niet, maar dit is waarom ik zo van geschiedenis houd.