Als alles goed gaat, is op 28 september de boekpresentatie van Wolvenhart.
Mijn laatste boekpresentatie was een feestje.
11 maart 2020. Vlak voordat de wereld stilviel.
Verder terug in de tijd, naar 2 januari 2014. Op facebook stelde ik de volgende vraag:
Als je naar een boekpresentatie zou gaan, wat zou je dan willen weten?
Op die vraag kwamen mooie antwoorden.
Hier komen ze…
- Waarom heb jij er een deel van je tijd aan besteed en waarom denk je dat de lezer er iets aan heeft. Dat vind ik mooie vragen en als het goed is heeft de schrijver zichzelf die vragen al gesteld. Verder wil ik weten hoeveel tijd het je heeft gekost en hoeveel versies je nodig had voor het af was.
- Hoe de schrijver op het idee kwam voor het boek.
- Ik zou wel willen weten of je het goed kan vinden met je uitgever.
- Hoeveel glazen wijn je mag…
- Wat schuift dat?
- Hoe een boek tot stand gekomen is, vind ik altijd erg interessant.
- Waarom een lezer nou juist dát boek zou willen lezen.
- Iets over de noodzaak van het schrijven van dit boek (en dus ook de noodzaak om het te lezen.)
- Altijd leuk zijn grappige of gewone anekdotes over de periode tijdens het schrijven (gewoontes, toevalligheden, moeilijkheden, de research, etc)
- Alles over het boek dat niet in het boek zelf staat.
- Hoeveel bloed, zweet en tranen het gekost heeft. Op de druppel nauwkeurig.
- Iets over de schrijver en iets over de personages, hun ‘ontwikkeling’. Zonder iets prijs te geven over het verhaal. Leuke anekdotes over het schrijfproces…
- Uhm… Misschien hoe je er toe bent gekomen om juist dit boek te schrijven!
Ik kan me niet herinneren of ik de vragen heb gebruikt.
Ik weet wel dat ik niet op alle vragen een antwoord had.
Neem nou de vraag die het vaakst gesteld werd.
De waarom-vraag…
Waarom heb je dit boek geschreven?
Waarom moet de lezer dit lezen?
Wat is de noodzaak van je boek?
Hoe belangrijk is die waarom-vraag?
Heeft dat antwoord invloed op het proces? Op mijn motivatie? Het eindproduct?
Wat als ik het antwoord niet weet?
Find your why and you’ll find your way.
Oké, de waarom-vraag kán helpen…
Bij het vinden van motivatie en tijd.
Waarom schrijf ik?
Bij de zoektocht naar de essentie van een scène.
Waarom schrijf ik dit?
Maar is het erg als je niet met het waarom bezig bent?
Nee.
Neem een brandende kaars.
Die brandt omdat hij is aangestoken. Niet omdat hij de kamer wil verlichten.
Ik schrijf omdat iets mij inspireert.
Die inspiratie is de stuwende kracht.
Eerlijk is eerlijk, het antwoord op het WAAROM van een boek… is soms gewoon heel banaal.
Laat staan dat er een noodzaak is.
Hoewel…
Is er in de huidige wereld niet een toenemende behoefte aan verhalen?
Zorgen verhalen niet voor het ontwikkelen van inlevingsvermogen en empathie?
Is kunnen ontsnappen aan de werkelijkheid en lachen om een humoristische scène niet genoeg waarom?
Is lezen an sich niet genoeg noodzaak?
Ineens weet ik waarom.
Ik wil de lezer een optimale ervaring geven.
Zodat die lezer na het lezen denkt:
Dat was fijn.
Ik lees nóg een boek.