Personages zijn net mensen.
Toch vergeet ik tijdens het schrijven wat menselijke zaken.
Eten. Poepen. Plassen. Slapen. Warm of koud hebben.
Ik negeer die dingen voorlopig, dat is voor de herschrijf.
Wat maakt een personage tot een mens?
Soms lees ik boeken waarin personages door de schrijver te ‘mooi’ gemaakt zijn. De hoofdpersoon is te bijzonder, te origineel, te gevat, te ‘kijk mij eens lekker buiten-de-doos…’
Het personage is alles wat wij mensen niet zijn.
Het is moeilijk, want als schrijver wíl ik juist het bovenstaande.
Ik wil afstand tussen mijn hoofdpersoon en de lezers.
Maar géén onoverbrugbare afstand.
Lezers moeten zich kunnen inleven, en willen (soms) zijn als de hoofdpersoon.
Moet ik m’n personages dan dus van allerlei menselijke eigenschappen voorzien? Ze alles laten doen wat wij in het dagelijks leven doen?
Nee.
Ik maak mijn personage menselijk door alledaagse handelingen die in dienst staan van het verhaal en bij kunnen dragen aan de emotionele band tussen lezer en personage.
Hoe iemand zijn koffie drinkt zegt iets over wie hij is.
Zelfs naar de WC gaan doet dat… Is mijn personage een vouwer of een propper?
Eerlijk gezegd hoef ik dat niet te weten. En de lezer denk ik ook niet.
Je kunt overdrijven.
Zoals altijd is schrijven balanceren.
Ik probeer personages interessant genoeg te maken, maar niet zo interessant dat het niet meer geloofwaardig is en de lezer niet mee kan gaan in mijn fictionele wereld. Of zich ergert aan het personage.
Meestal is dit een kwestie van aanvoelen. Als schrijven niet goed lukt, ligt dat aan mijn personage. Die is te passief of niet origineel genoeg.
Het verhaal stagneert, want er is geen wisselwerking tussen mij en het personage. De ‘het-verhaal-schrijft-zichzelf-vibe’ ontbreekt.
Een te origineel personage bemoeilijkt het schrijven ook. Soms loop ik vast omdat ik niet kan bedenken hoe origineel en eigen mijn personage nu weer uit de hoek zou kunnen komen.
Dan is het meteen een saai en slecht verhaal.
Ben ik een flutschrijver.
Wordt het nooit iets met mijn boek.
Zie je wel…
Kan beter uien gaan kweken. (Hmm, misschien wel heel moeilijk).
Gelukkig zijn er proeflezers.
Ik zoek altijd de menselijkste uit.
Dan komt het goed. Slaan ze me om de oren met alles wat saai of onoverbrugbaar is.