In de huid
Hoe leuk schrijven is, ontdekte ik toen ik in 1986 in groep 8 zat. Vooral in de huid van iemand anders kruipen. Dan kan ineens alles.

Het leven
Ik begon met gedichten en korte verhalen. Maar zoals zo vaak gebeurt het leven dan. Werk (onderwijs), op jezelf wonen, een vriend. Terugkijkend weet ik niet goed waarom ik weinig schreef… 

Af
Maar in 1995 schreef ik m’n eerste boek. Iets afmaken was een grote stap. Ook al is het ruk, het halen van de eindstreep is alles wat telt.
Ik vond geen uitgever, hield me bezig met andere projecten. Een poppentheater, een onderwijsscheurkalender, een inspiratiewaaier met lesideeën. Ondertussen schreef ik aan een nieuw boek.

Een volgende stap
Ook daarvoor vond ik geen uitgever. En ik kwam erachter dat ik eigenlijk weinig van schrijven wist. Pas toen mijn moeder overleed, werd ik wakker. Ik deed wat ik niet wilde, en niet wat ik wel wilde. Zonde, want het leven kan ineens voorbij zijn… Dus ben ik werk gaan maken van m’n schrijven en in 2010 vond ik een uitgever.
Nu ben ik 14 boeken verder.