A=B=C, of… nee

In het dagelijks leven praat ik met het beletselteken.
…
Dat is luiheid, onzekerheid, niet weten hoe een zin moet eindigen.
Omdat ik een zin verkeerd begonnen ben…
Daarom is schrijven fijner.
Dan is er een backspace.
Mijn personages praten ook zo. Of praatten.
Nu dwing ik mezelf zinnen af te maken.
Kom op, luie donder. Maak die zin af. Papier is geduldig.
…
Als schrijver moest ik loskomen van mijn eigen manier van gesprekken voeren.
Ik ben mijn personages niet.
Ingewikkeld, dialogen schrijven.
Maar ook het leukste wat er is.
Het is krachttraining: ik hang aan de woorden in mijn boeken een gewicht.
De meeste woorden zijn gewoon wat ze zijn: woorden om iets aan te duiden. De volgorde waarin ze staan geeft ze iets extra’s: cadans en ritme. De keuze van de woorden geeft ze eigenheid en originaliteit. Het aantal geeft vaart of juist vertraging.
Maar in dialoog hangt er extra gewicht aan elk woord.
Dat wat niet gezegd wordt.
Subtekst.
Een dialoog bestaat uit verschillende onderdelen.
A. dat wat spreker 1 zegt: de woorden
B. dat wat spreker 1 bedoelt: boodschap, vraag of informatie
C. dat wat spreker 1 erbij voelt: een bewuste of onbewuste lading
D. dat wat spreker 2 hoort
E. dat wat spreker 2 interpreteert
F. dat wat spreker 2 erbij voelt
Hier ga ik mee spelen.
A en B kunnen hetzelfde zijn, afhankelijk van het karakter van het personage. Is hij/zij iemand die zegt wat hij/zij denkt? Is het personage cynisch of sarcastisch? En belangrijker nog: wat voor invloed heeft A=B op de spanning.
A en D kunnen hetzelfde zijn… Of niet. Misschien is er harde muziek in de kamer, of is 2 wat dovig.
B en E kunnen hetzelfde zijn. Er is een sterke band (ontstaan) tussen personages, uitleg is niet nodig.
En dan is er C. Misschien niet duidelijk in woorden, maar wel door lichaamstaal of bepaalde acties. Het werkt soms goed om personages alledaagse handelingen te laten doen en dan een dialoog te laten voeren met veel subtekst. A is niet C.
Verwijten maken terwijl je boontjes dopt.
Kijk, hier hou ik van.
De kracht van dialoog. De kracht van subtekst. De kracht van dat wat niet gezegd wordt.
Ik weet eigenlijk niet of dit voor alle dialogen zou moeten gelden. Maar A=B=C… hmm, nee, liever niet te vaak. Er is in het dagelijks leven al genoeg loze praat.